سال جاری می توانید به منطقه قبیله نشین شمال شرقی هند سفر کنید - ایران کروز

منطقه شمال شرقی هند، منطقه ای است که بخش شرق هند را با یک مسیر به کشورهای چین و بنگلادش وصل می نماید و برای ده ها سال مرز بین حیات وحش هند محسوب می شد. سرزمینی که به ندرت دیده شده و پوشیده از شگفتی هایی از قبیل سنت های هند باستان، روستاهایی ساخته شده از چوب بامبو و قبیله های بومی است. برای نیم قرن، بر اساس قوانین استعماری دولت انگلیس این منطقه به صورت کامل، تحت محدودیت های گردشگری اداره شده بود. این قوانین متضمن قدرت انگلیس برای استعمار منابع طبیعی این منطقه از جمله عاج، طلا، چای و روغن است.

در بسیاری از استان های شمال شرقی هند، گردشگران فقط با داشتن مجوز گردشگری که طی مراحل اداری سخت می توانستند کسب نمایند، حق تردد داشتند؛ این در حالی است که اغلب مراحل اداری در هند به چند هفته تا ماه زمان لازم دارند. راه دیگر وارد شدن به این منطقه گردش تحت عنوان ماه عسل یا سیاحت با تورهای تائید شده دولت هند بود.

در طول بیست سال گذشته، محدودیت ها به تدریج از این استان ها برداشته شد و به تازگی دولت هند اعلام نمود که آخرین استان های شمال شرقی هم معاف از کسب مجوز تردد شدند و این به معنی ازادی تمامی منطقه شمال شرقی هند برای تردد گردشگران است. استان هایی که به تازگی شامل قانون نو دولت هند شدند، مرکز اصلی قبایل شمال شرقی هند بود که قبلا آرزوی دست نیافتنی برای ماجراجویان و گردشگر ها بود.

بیشتر قبایل ساکن در این منطقه در میان جنگل های انبوه یا در تپه های ناهموار ساکن شده اند. بسیاری از روستاهای این منطقه هنوز هم ساختاری قبیله ای با مراسم آیینی خاص دارند. قانون نو تصویب شده برای این منطقه به معنی رهایی کامل از مجوزها نیست و هنوز هم برای عبور از منطقه های همچون سیکیم، آرانچال پرادش و منطقه ها مرزی در راجستان، جامو و کشمیر و اوتاراکند احتیاج به مجوز دولت محلی دارید.

منطقه شمال شرقی با وجود زیبایی های طبیعی، همواره درگیر جنگ های قبیله ای و شورشی های جدایی طلب بوده است و بی ثباتی در این ناحیه باعث می گردد دولت هند، بودجه اندکی برای این منطقه در نظر داشته باشد.